Ο στόχος της Διορθωτικής Γυμναστικής είναι η διατήρηση της ισορροπημένης στάσης, δηλαδή η διατήρηση των φυσιολογικών κυρτωμάτων της σπονδυλικής στήλης (αυχενική λόρδωση, θωρακική κύφωση, οσφυϊκή λόρδωση και ιεροκοκκυγικής κύρτωσης).
Οι μύες σαν «ενεργό μέρος» του κινητικού συστήματος, έχουν την ικανότητα της πλαστικής προσαρμογής. Αυτή είναι η ικανότητα των μυών να προσαρμόζονται στην καινούργια κατάσταση, η οποία δημιουργείται με την αλλαγή της θέσης των γειτονικών στοιχείων της σπονδυλικής στήλης ή των αρθρώσεων γενικά. Μετά από λίγο καιρό οι μύες που δέχονται τις εξωτερικές επιδράσεις (συνεχής κακή στάση) επιμηκύνονται. Εάν οι μύες αυτοί δεν έχουν καμιά δραστηριότητα στην καινούργια αυτή κατάσταση, ατροφούν. Την ίδια στιγμή η ανταγωνιστική ομάδα θα βραχυνθεί, δηλαδή θα προσαρμοστεί στην καινούργια κατάσταση και θα ατροφήσει. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται ιδανικοί όροι για το «γκρέμισμα» της καλής στάσης του σώματος. Τότε είναι πολύ δύσκολο να πάρουμε πάλι τη σωστή στάση, διότι όλοι οι μύες έχουν ήδη ατροφήσει.
Με λίγα λόγια η κακή στάση του σώματος προέρχεται από την ανισορροπία κάποιων μυϊκών ομάδων και η πλαστική προσαρμογή είναι το αποτέλεσμα της ανισορροπίας αυτής. Υπάρχουν πολλά είδη παραμορφώσεων και το καθένα περνά από τρία στάδια.
Το πρώτο στάδιο, το λειτουργικό, με αλλαγές οι οποίες προέρχονται μόνο από μυϊκή αδυναμία.
Το δεύτερο στάδιο, το πέρασμα από το λειτουργικό στο οργανικό, με αλλαγές στους συνδέσμους και στους τένοντες.
Tο τρίτο στάδιο, το οργανικό, δηλαδή μόνιμη παραμόρφωση με αλλαγές και αλλοιώσεις της μορφής των οστών του σημείου αυτού.
Με την παράλληλη παρακολούθηση από ορθοπαιδικό ή φυσίατρο, η διορθωτική γυμναστική μπορεί να παρέμβει αποτελεσματικά στην διατήρηση ή καλυτέρευση των προβλημάτων της σπονδυλικής στήλης τόσο στο πλάγιο επίπεδο (κυφωτική- λορδωτική στάση) όσο και στο μετωπιαίο ( σκολιωτική κακή στάση).